Fikir Eğlencesi

Jaane Bhi Do Yaaro 7-8 saat uzunluğundaydı, sadece 4 sinemada gösterildi: Naseeruddin Shah filmi 'en aptal' film olarak nitelendirdi.

Kundan Shah'ın doğum yıldönümünde, ilk yönetmenlik denemesi Jaane Bhi Do Yaaro'yu yeniden ziyaret ediyoruz. 80'lerde, disko ışıklarının ve geniş pantolonların, büyük saçların ve dövmelerin çağında, bu küçük mücevheri yoksulluk, yolsuzluk ve daha iyi bir dünyadan bahseden son derece düşük bir bütçeyle yaptı.

Kundan Shah tarafından yönetilen Jaane Bhi Do Yaaro, 1983'te yayınlandı. (Fotoğraf: Ekspres Arşivi)

Ne zaman biri film yapımcısı Kundan Shah'ın adından söz etse, Jaane Bhi Do Yaaro hemen akla gelen ilk filmdir. Film ve yapımcısı, bir kişinin ilk romantik ilişkisine benzer bir bağı paylaşıyor - çalkantılı, sevgi dolu ve derinden etkileyen. Vidhu Vinod Chopra'nın bir zamanlar açıkladığı gibi, Jaane Bhi Do Yaaron'un orijinal kesimi 7-8 saat uzunluğundaydı. Filmin gerçekleşmesi için Shah'dan çok şey aldı. Ve sonunda gösterime girdiğinde (12 Ağustos 1983), sadece dört sinemada gösterildi! Aslında, filmin bütçesi o kadar yetersizdi ki, oyunculara bile bedava bilet dağıtılmadı.

Yaklaşık kırk yıl sonra, Jaane Bhi Do Yaaro artık bir kült klasiği olarak kabul ediliyor . Ancak, serbest bırakıldıktan sonra ekip için göründüğü gibi değildi. Ticari bir başarı olarak damgasını vuramadı.

İlgili Okuma|Jaane Bhi Do Yaaro aslında yedi ila sekiz saat uzunluğundaydı, hepimiz Kundan Shah'ın deli olduğunu düşündük: Vidhu Vinod Chopra

Jaane Bhi Do Yaaro'nun boyunda bir film hakkında bir şeyler yazmak zor. Çünkü bu konuda daha önce ele alınmamış pek bir şey yok. Bazıları için iyi yapılmış bir komedi olmaya devam ediyor, diğerleri için ise bugüne kadar geçerliliğini koruyan en ustalıkla yapılmış kara komedilerden biri. Yapıcısı gibi bu özellik bir bukalemundur. Shah da kariyerine Jaane Bhi Do Yaaro gibi sıra dışı bir şeyle başlamıştı, ancak zaman geçtikçe daha öngörülebilir ve ana akım oldu. Hum to Mohabbat Karega ve Kya Kehna gibi sonraki yayınları bunun kanıtıdır. Evet, Kya Kehna o zamanlar asi görünüyordu çünkü tek ebeveynlikten bahsediyordu. Ancak Kundan'ın sinemadaki ikinci vuruşunda yaptığı her şeye, ağır dozda Bollywood tarzı melodram eklenmişti. Filmler veya diziler olsun, ilk projelerinde durum böyle değildi.

Shah'ın iyi örülmüş dünyasında, herkes bir 'kahraman' olabilir, hatta Sunil (Kabhi Haan Kabhi Naa'da Shah Rukh Khan tarafından oynanır) gibi sözde kaybeden bile olabilir. Projeleri, hikaye anlatımının keskinliğinden ödün vermeden bu konuda özel bir küçük kasaba havasına sahipti (Nukkad ve Wagle Ki Duniya'yı okuyun). Bu gün ve yaşta, bir Jaane Bhi Do Yaaro'yu çıkarmak zor olurdu. Film, içinde yaşadığımız toplum hakkında ısırıcı bir yorumdu. Ancak, şu anda yürürlükte olan ağır sansür ve insanların çabucak gücenme yeteneği, Jaane Bhi Do Yaaro'nun ayaklarında bir boğaz ağrısı olduğunu kanıtlayabilirdi. Aslında Shah'ın kendisi de 2015'te yönetmenin gönüllü olduğu gibi hissetti. Ulusal Ödülünü iade et çünkü ülkedeki gidişattan memnun değildi. Söylemek güvenli, bugün, daha mutsuz olurdu. Mahabharata gibi bir sekans, Naseeruddin Shah'ın karakterinin bir noktada, Maine Cheer haran ka idea drop kar diya hai (Artık Draupadi'yi soyunmak istemiyorum) dediğinin duyulduğu gün ışığını asla görmezdi.

Birçoğu için sürpriz olabilir, ancak film üzerinde çalışırken başrol oyuncusu Naseeruddin Shah filmi komik bulmadı. Tamamlanacağını hiç düşünmemiştim. Yaparken komik bulmadım. Komik bir şey bulamadım. Senaryoyu okuduğumda, yaptım. Ama icra ederken, hayır. Anand Tiwari'nin moderatörlüğünde India Film'de filmle ilgili bir oturumda aktör, bu muhtemelen film için işe yaradı çünkü kendinizi komik bulursanız seyirci bunu komik bulmayacak, demişti.

Bu filmden önce Chashme Baddoor'u yapan aktör Ravi Baswani, Jerry Pinto'ya verdiği bir röportajda, bu filmden sonra ölmeliydim demişti. Hindistan'ın James Dean'i, bir efsane olabilirdim. ne aktör bu , derlerdi, sadece iki film ve sonra öldü…. Naseeruddin Shah röportajda film yapılırken 'umutsuz olduğunu' söylemişti. Filmin işe yarayacağına inanmadım. Şimdiye kadarki en aptal filmi yaptığımızı sanıyordum. Kundan'a bir keresinde 'Sen animasyonda düşünüyorsun!' dediğimi hatırlıyorum.

80'lerde, disko ışıklarının ve geniş pantolonların, büyük saçların ve dövmelerin çağı olan Kundan Shah, bu küçük mücevheri son derece düşük bir bütçeyle yapmıştı. Yoksulluktan, yolsuzluktan ve daha iyi bir dünyadan bahseden bir film. Kahraman yoktu. Patlama ve büyük bir kaçış olmadı. Ama bolca komedi vardı, o sıcak ama bilinçli mizah, filmin vicdanına ve doğrudan dikkatli izleyicisine nüfuz etti.