Sevgili Tamil Sineması, Vikram'ın aç olduğunu görmüyor musun?
Vikram şimdi belki de Kamal Haasan'ın yolunu izlemeyi düşünmesi gereken bir noktada. Tamil film endüstrisinde bolca bulunan oyunculuk becerilerine uygun roller yaratabilecek çok fazla yazar yok gibi görünüyor.
Vikram bugün bir yaş daha büyüdü.
Kamal Haasan bir keresinde, çok yönlü oyuncu Sivaji Ganesan'ın eşsiz yeteneğinin, kariyerinin sonraki yıllarında yeterince kullanılmadığını, çünkü pek çok yazarın ona gerçekten meydan okuyan roller yaratamadığını öne sürmüştü. Haasan'ın kendisi için film yazmaya başlamasının ana nedeni budur. Oyuncu-film yapımcısı, birinin kendisine yiyecek getirmesini beklerse, nesilde bir kez görülen yeteneğinin açlığa terk edileceğini biliyordu. Bu nedenle, bir önlük giymeye ve yaratıcı acılarını tatmin eden büyük yemekler pişirmeye karar verdi.
Ve Vikram şimdi belki de Kamal'ın yolunu izlemeyi düşünmesi gereken bir noktada. Tamil film endüstrisinde bolca bulunan oyunculuk becerilerine uygun roller yaratabilecek çok fazla yazar yok gibi görünüyor.
Oyuncu bugün bir yaş daha yaşlandı. Şu anda 54 yaşında ve iş, nesilde bir kez görülen yeteneğini kullanmaya geldiğinde, yapımcıların pek de yüzeysel olmadıklarına inanıyorum.
Vikram, son otuz yılda uzun bir yol kat etti. Film endüstrisindeki kariyerine En Kadhal Kanmani (1990) ile başladı ve ardından oyunculuk işleri bulmak için neredeyse on yıllık bir mücadele oldu. Hatta dublaj görevlerini kabul ederek çalışmaya devam etti. Bugün bulunduğu yere varacağını kimse tahmin etmemişti. Belki de masaya ne getirdiğini pek kimse görmediği için. Vikram'ın liderliğinde Sethu'yu (1999) yöneten o zamanlar yeni gelen Bala hariç. Başarısız aşıklarla ilgili film, Vikram'ı haritaya koydu ve o zamandan beri sadece yukarı doğru yelken açtı.
Birkaç yıl sonra tekrar Bala ile işbirliği yaptı ve Pithamagan'da (2003) güç dolu, ödüllü bir performans sergiledi. Tamil sinemasının en çirkin sonlarından biriyle buluşan bir ilişkinin başka bir trajik hikayesiydi. Filmde Vikram, ölümlerden etkilenmeyen Chithan adında bir adamın rolünü oynuyor, çünkü o bir mezarlıkta büyüdü, yaşamdan çok ölümle çevrili. O, insan toplumunun işleyişi hakkında hiçbir şey bilmeyen, yalnız ve yabancıdır. Vikram, Chithan'ı diğer sosyal varlıklar arasında ayırt etmek için hayvani özelliklerini etkili bir şekilde kanalize eder. Chithan açgözlülüğü, gücü, parayı anlamıyor veya materyalist arzuları yok. Sadece açlığı bilir ve çok geçmeden arkadaşlığın önemini öğrenir. Köpek gibi sadık ve boğa gibi güçlüdür. Dövüştüğünde ve koştuğunda hayvanları taklit eder. Rol, Dhill (2001), Gemini (2002), Dhool (2003) ve Swamy (2003) gibi daha önceki filmlerin yardımıyla yaptığı yıldız imajını çirkinleştirdi. Bu filmler onu büyük yıldızlar ligine soktu. Birçok kişi onun Rajinikanth'ın varisi olduğunu düşündü. Ama Pithamagan ile Kamal Haasan'ın peşine düştüğünü bize gösterdi. Elbette, mükemmel bir kahramanın yaptığı şeyleri yaparken eğlenmesine izin veren karakterler için şehvet besliyor. Ancak, içindeki aktörün gelişmesine izin veren bir rol alırsa, kendini her şeyden soymaya da hazır.
Bala'dan sonra, Vikram'ın fiziksel oyunculuktaki parlaklığından yararlanan sadece yönetmen Mani Ratnam'dır. Ratnam'ın Ramayana'yı yeniden hayal etmesi, Hindistan'ın en büyük mitolojik kötü adamlarından biri olan Ravanan'ı insanlaştırdı. Raavanan (2010), popüler anlatıda karanlık taraf olarak kabul edilen kabilenin hikayesini anlattı. Ve Aishwarya Rai Bachchan'ın Ragini'si aracılığıyla Ratnam, aydınlık ve karanlık arasındaki devasa gri alanı inceleyerek kötü adamın farklı bir görüntüsünü sergiliyor. Sonuçta, Raavanan kendi hikayesinin kahramanıdır.
Vikram, Ratnam'ın Raavanan'a yönelik vizyonunu büyük bir şevkle hayata geçirdi ve karakterinin kalıcı görüntülerinden oluşan bir dizi yarattı. Oyuncu, hayvani içgüdüleriyle tekrar temasa geçti ve erkeksi özelliklerini kusursuz bir hassasiyetle sergiledi. Hiç şüphesiz Raavanan'ın Tamil versiyonunda kötü adam olarak mükemmel olsa da, Abhishek Bachchan'ın polisleri en derinlerde bir vahşi kaz kovalamacasına gönderen bir kabile lideri rolünü oynadığı Hintçe versiyonu Raavan'da kahramanın rolünü çiviledi. ormanların. Abhishek ve Prithviraj'ın kendilerine verilen karakterlere getirebilecekleri çok şey var. Ancak, bir aktör olarak Vikram, iki farklı tonda tam olarak gerçekleştirilmiş performanslar sunduğu için sınırsızdır. Bu filmde sadece ekrandaki varlığı, diğer aktörler için kıskançlık yaratan bir şey.
Mani Ratnam, Vikram için Raavanan ile çıtayı gerçekten yükseltti. Muhtemelen başka hiçbir yazar veya yönetmen, on yıl önce olağanüstü performansıyla belirlediği ölçütü aşan ve hatta karşılayan oyuncu için bir rol icat etmedi. Şimdi, bana Shankar'ın I (2015) filmini hatırlatmak için acele etmeyin. Kambur rolü için yaptığı fiziksel dönüşüm, Vikram'ın sinemaya olan bağlılığının ve bitmeyen tutkusunun altını çizdi. Bir oyuncunun senaryoya, senaryonun kendisi için yaptığından daha fazlasını yapması klasik bir durumdur.
Belki de 2020'ler, Vikram'ın kullanılmayan potansiyelinden daha fazlasını ortaya çıkarabilir. Yönetmen Gautham Vasudev Menon'un Dhruva Natchathiram'ı ve R. Ajay Gnanamuthu'nun Cobra'sı çok şey vaat ediyor. Vikram'daki dev oyuncuyu iyi besleyecek ustaca roller yaratabilecek daha fazla yazar bulmayı umabiliriz. Ayrıca Vikram'ın Swamy Square ve Sketch gibi filmler için fazla nitelikli olduğunu anlamasını umuyoruz. Tıpkı bir bilim insanının koronavirüse çare bulmak için laboratuvarda çalışmak yerine eczacı olmayı seçmesi gibi.
